Betekenis in rouw
Betekenis in rouw
Hoe Griekenland verlies omzette in overwinning
Wanneer tragedie mijn leven raakt – een verlies, een tegenslag, een beproeving, fataliteit – , lijkt de wereld even stil te staan. In die momenten van stilte voel ik de onmacht van gemis, maar soms, wanneer ik mezelf niet toesta te wentelen in tegenspoed, komt er iets onverwachts naar boven: een ongekende kracht om door te zetten. Het is vaak het verdriet dat ons als mensen dwingt om te groeien, om te vechten – niet alleen voor onszelf, maar voor de herinnering aan degenen die we verloren hebben. Voetbal is niet anders.
The show must go on
Nadat de Engels-Griekse verdediger George Baldock woensdagavond overleed, verdronken in zijn eigen zwembad, wilde de Griekse voetbalbond de minder dan 24 uur later geplande interland tegen Engeland uitstellen. Dit werd geweigerd. De wedstrijd moest doorgaan zoals gepland. Geen uitstel, geen concessies.
Volgens de regels van zowel de FIFA als de UEFA worden wedstrijden zelden uitgesteld vanwege het overlijden van een speler. Rouw wordt vaak erkend met een moment van stilte of rouwbanden, maar wedstrijden gaan – doorgaans – door. Zo ook tijdens de FIFA Confederations Cup in 2003. In de 72e minuut van de halve finale tussen Kameroen en Colombia zakte Marc-Vivien Foé in elkaar, midden op het veld. Er was geen duel, geen harde tackle – het was alsof zijn lichaam simpelweg opgaf.
Medische teams haastten zich naar hem toe. Pogingen om hem op het veld te reanimeren begonnen onmiddellijk. Hij werd op een brancard van het veld gedragen, terwijl mond-op-mondbeademing en zuurstof werden toegediend. Maar ondanks de inspanningen van de artsen die 45 minuten lang vochten om zijn hart weer op gang te krijgen, kwam er geen antwoord. Foé was nog in leven toen hij het medisch centrum van het stadion bereikte, maar kort daarna overleed hij.
Marie-Louise, zijn weduwe, zou later verklaren dat hij vlak voor de wedstrijd ziek was geweest. Maagproblemen, dysenterie – hij was fysiek niet in topvorm, maar vastberaden als hij was, weigerde hij de wedstrijd in Lyon, de stad die als een tweede thuis voor hem voelde, te missen. Zijn manager, Winfried Schäfer, had Foé enkele minuten voor zijn instorting willen wisselen omdat hij de vermoeidheid op zijn gezicht zag. Maar Foé weigerde op te geven. Hij moest en zou doorgaan.
Diezelfde avond, tijdens de andere halve finale tussen Frankrijk en Turkije, wees Thierry Henry, na het maken van een doelpunt, naar de hemel. Het was een gebaar dat wereldwijd werd gedeeld: de voetbalwereld, van alle uithoeken, stond stil om een verloren broeder te eren. Maar het toernooi ging wel door. Zo ook de wedstrijd tussen Griekenland en Engeland.
Eerbetoon aan Baldock
Het was een beslissing die sommigen als kil en onbegrijpelijk zagen, maar in een overvolle voetbalkalender valt er ook wel wat voor te zeggen. Voor de Griekse spelers was de onverbiddelijke houding een katalysator voor iets bijzonders. De wedstrijd moest een eerbetoon worden aan Baldock.
Dimitrios Pelkas zei hierover:
‘When these things happen in life, football is the second part. The most important thing is that our friend George passed away. We will never forget him, I was sure today that he would be with us from upstairs and he would celebrate with us and force us to take this victory.
I don't want to speak about football, yesterday was very hard for all of us, we couldn't speak, we couldn't laugh, we couldn't eat in the hotel. It was a really hard day. I want to send my condolences to his family, for them it is the most difficult period. It was really difficult, it was one of us, he was an excellent guy, it is like he was with us from a very young age.
‘It is like this, rules are rules, UEFA don't have another opportunity to play this game so we played today. We give this win to him.’
We give this win to him. Soms ligt de echte kracht van een team niet in de voorbereiding, maar in de noodzaak om alles wat ze zijn te wijden aan iets dat groter is dan het spel zelf. Het verlies van een dierbare, een collega of een vriend kan plotseling krachten ontketenen waarvan we niet wisten dat we die bezaten. Griekenland stond op, hun rouw omgezet in energie, hun verdriet in strijdlust. Voor Baldock, voor zijn nalatenschap, speelde Griekenland goed, dicht bij hun maximum, en ze wilden het, vochten voor elkaar, hadden een spelplan dat bij hun capaciteiten paste en voerden dat uit. Tegen alle verwachtingen in versloegen ze Engeland met 2-1. Een prestatie en voetbalvoorstelling waar Baldock trots op zou zijn geweest.
Levensdrift
De vraag of tragedie tot buitengewone prestaties kan leiden is een eeuwenoude. Denk aan het Latijnse memento mori – ‘gedenk te sterven’. Freud beschreef ooit de strijd tussen Eros en Thanatos: de levensdrift versus de doodsdrift. Wanneer een tragedie toeslaat, kan de dood overweldigend lijken, maar soms roept dat juist de kracht van Eros op, een intense wil om te leven, om te creëren, om te presteren.
Het verlies van Baldock bracht de Griekse spelers dichter bij elkaar en gaf hen nieuwe motivatie. Het idee dat een tragedie onbenutte krachten ontketent is diep menselijk, maar moeilijk in één woord te vatten. Het is een samenspel van emotie, wilskracht en de verbondenheid die ontstaat door gedeeld lijden. Existentiële denkers als Viktor Frankl benadrukken dat we in de meest tragische omstandigheden diepere betekenis vinden. Is het toeval dat juist Griekenland, het land van de oude filosofen, deze les in de praktijk bracht? In hun overwinning zat een echo van die eeuwenoude wijsheid.
Betekenis
De dood van George Baldock is een tragedie, maar in zijn nagedachtenis bracht het iets bovennatuurlijks teweeg: een team dat de grenzen van hun eigen kunnen overschreed, niet voor zichzelf, maar voor een vriend. Hun overwinning tegen Engeland zal de boeken ingaan als een van hun meest gedenkwaardige momenten, niet alleen vanwege het resultaat, maar vanwege de betekenis erachter.
Mensen vinden betekenis in lijden. Door te spelen en te winnen voor Baldock creëerden de Grieken iets diepers dan alleen een overwinning; ze vonden betekenis in hun rouw.
De afscheidsvideo van Sheffield United voor George Baldock.
For any non Blades reading this. Off the pitch Baldock was quite shy, really nice, caring and very humble, down to earth and so normal. On the pitch he was a good player but what made him special was that he was so psyched up before and during matches, we used to call him Furious George and Captain Angry, winning meant so much, such a fighter always giving 100%, definitely a player you would want in the trenches going into a battle....basically he always played like he was a fan of the club and that is why there was a such a strong connection with the fans, you could never ever question his commitment hence why when he refused to sign a contract and go to play for Panathinaikos in Greece, he received no negative comments from any of our fans, we were so disappointed he was leaving but so pleased for him finding a new life in Greece. It's the George Baldock types that are always much more appreciated by fans. One of our own, RIP Starman.
Doorkronkelen is een gratis nieuwsbrief die in stand wordt gehouden door lezers. Vind je dit artikel leuk? Overweeg dan een eenmalige donatie of een betaald abonnement. En volg me op Twitter voor kronkels die de nieuwsbrief niet halen.
Wat heb je gemist? Erling Haaland wordt vader. Hij is dus toch geen robot. In Turkije zijn een vrouwelijke scheidsrechter en een scheids-inspecteur 90 en 45 dagen geschorst vanwege een sekstape. Maar die zou zijn gemaakt met behulp van AI?! Een van de rijkste mannen ter wereld, Bernard Arnault, staat op het punt om 55 tot 60 procent van tweede divisionist Paris FC te kopen. Het Oostenrijkse Red Bull zal zo'n 15 procent voor hun rekening nemen. Mede-Parijse club Red Star FC gaat ook van eigenaar wisselen. De club staat in de belangstelling van Boston Celtics en Atalanta co-eigenaar Steve Pagliuca. Dit volgt op het faillissement van huidig eigenaar 777 Partners. En Ronaldinho heeft het Amerikaanse Greenville Triumph SC gekocht. Wat een transacties allemaal.
Verder lezen:
De renaissance van voetbalclub Como 1907, een sprookje tussen sterren en villa’s
Aan de rand van het Comomeer, waar de jetset vanuit hun weelderige villa’s en geniet van serene uitzichten, is het plots de plaatselijke voetbalclub die glamour en rijkdom aantrekt. Van Cesc Fàbregas tot Thierry Henry, Como 1907 is the place to be.
George Baldock – the Steel City’s adopted son – epitomised the Sheffield United fairytale
The moment I mentioned my unusual work assignment and George’s name, their faces lit up. “They’re such a lovely family,” was the consensus, closely followed by how proud the village was of not only George but also his brother Sam — “another really nice lad” — for playing in the Premier League.
It was these unsolicited tributes from the summer of 2020 that came to mind when the dreadful news emerged on Wednesday night that Baldock had passed away in Greece at the age of just 31.
Introducing: the English Disease
There was a time when football hooliganism was everywhere. For decades it dominated headlines, merging the two things England loves most: football and fear. Over the course of six episodes, writer Sam Diss digs deeper – beyond the stereotypes and tabloid headlines – to understand what first brought people to this violent, sprawling subculture, and how it has forced its way back into our society today.