De Basiself 001
De Basiself 001
Van David Beckham tot rappende opa's en de eerste zwarte proefvoetballer
De Basiself is een driewekelijkse verzamelpost bestaande uit lees-, luister- en kijktips over voetbal plus een willekeurig spuit elfje dat niks met voetbal te maken heeft. De onderstreepte woorden zijn hyperlinks. Click away, my dears!
1. David Beckham
Afgelopen woensdag is de vierdelige documentaire Beckham uitgekomen op Netflix. Centraal staat – what a surprise – de voetballer David Beckham, maar ook het gay icoon Beckham, de metroman Beckham, het merk Beckham en de beroemdheid Beckham. Zijn dubieuze contracten met China en Qatar blijven uiteraard buiten beschouwing, maar desalniettemin is het een evenwichtige hoewel ietwat hagiografische hervertelling van het leven en de carrière (inclusief ‘fall from grace’ en ‘redemption’) van misschien wel de grootse ‘celebrity athlete’ uit Europa.
Beckham en Victoria zijn beide verrassend open, Gary Neville lijkt zich totaal niet bewust te zijn van hoe goed hij zelf in zijn hoogtijdagen was en regisseur Fisher Stevens (Hugo van Succesion) bewijst maar weer waarom hij in 2010 een Oscar won voor het produceren van The Cove.
De docu geeft geheel onbedoeld ook een prachtig inkijkje in de wereld van de Britse ‘middle class’ die zich bedient van ‘working class rhetorics’ om benaderbaar te blijven. Je ziet dat vaak bij politici die proberen te veinzen dicht bij het gepeupel te staan. Maar sorry, Victoria, als je vader je in een Rolls Royce naar school bracht, ben je geen ‘working class’. De deur die opent, het koppie van Beckham, en de blik op Victoria's gezicht: iconische televisie.
Tiktok failed to load.Enable 3rd party cookies or use another browser
Krijg je nou geen genoeg van Beckham? Dan staat er op Disney+ ook nog een documentaire van de beste man. In Save Our Squad gaat Beckham aan de slag bij de Westward Boys, een voetbalteam uit oost-Londen dat actief is in de Echo Premier League, dezelfde competitie waar Beckhams carrière begon. Voor de jongens van Westward dreigt degradatie. Becks wordt ingeschakeld om het team te behoeden voor de ondergang.
2. Het VAR-debacle
De Premier League stond afgelopen weekend op z'n kop. Een goal van Luis Diaz (Liverpool) tegen Spurs werd ten onrechte afgekeurd na een check door de VAR. Wat bleek? Het was een grandioos staaltje desastreuze miscommunicatie. De VAR leek niet door te hebben dat de call op het veld ‘buitenspel’ was, controleert de beelden, trekt de correcte lijntjes, ziet dat de goal geldig is en zegt: ‘Check complete.’ Met andere woorden, de call op het veld is juist. En dat was niet de bedoeling.
Saillant detail is dat het moment dat duidelijk werd dat er sprake was van miscommunicatie, de VAR weigerde de wedstrijd te stoppen. Luister zelf naar de audio. Dit heeft geleid tot discussie over de effectiviteit van VAR-communicatie, de regel om de beslissing niet te wijzigen zodra het spel opnieuw is begonnen en de rol van scheidsrechters.
Er zit zelfs nog een klein Nederlands tintje aan het hele drama: The voice of reason in Liverpool Var madness is a Dutch computer engineer.
3. De straten van Newcastle
Newcastle verandert, zo schrijft Jacob Whitehead. Niet alleen de spelers, de club en het stadion, maar ook de stad. ‘Not just in hearts and minds, but in steel, cement and stonework.’ Een uitstekend overzicht van wat de Saoedische overname betekent voor de regio, met alle haken en ogen die daarbij komen kijken. Het potentiële voordeel voor Newcastle en omstreken is groot, maar de zorgen waar het geld vandaan komt, maken het een complexe kwestie.
4. Quickly Kevin, will he score?
Ik ben een groot liefhebber van geschiedenis en de daarmee samenhangende nostalgie. Dat is ook een van de grootste redenen dat ik écht heb genoten van de docu over Beckham. Dat was een terug naar toen, naar een tijdperk niet eens zo ver geleden, maar voor het gevoel ijstijden weg. Een podcast die ook zo'n gevoel naar boven haalt, is ‘Quickly Kevin, will he score?’
Quickly Kevin is jaren ‘90 voetbalnostalgie met een moderne twist. Altijd boeiend, en met afleveringen van rond het uur lekker om op te zetten tijdens het koken of schoonmaken. Josh Widdicombe, Chris Scull en Michael Marden zijn al flink wat jaren bezig en hoewel de podcast commerciëler is dan eerst (dat is vooral een product van de tijd waarin we leven) blijft het vooral genieten.
Het nieuwe seizoen begint maandag 9 oktober, dus voeg Quickly Kevin alvast toe aan je playlist!
5. Arthur Wharton
Arthur Warton wordt gezien als de eerste zwarte profvoetballer ter wereld. Hij werd geboren in Ghana en verhuisde op zijn 19e in 1882 naar Engeland om te trainen als missionaris. Het duurde niet lang voor hij besloot dat sporttraining hem beter lag (hij deed onder meer aan voetbal, atletiek en cricket).
Voor UK Black History Month werd hij geëerd door zowel zijn oude voetbalclub Rotherham als journalist Nick Miller, die een prachtig stuk over de atleet schreef: Arthur Wharton: ‘Unbelievable’ sporting hero, forgotten for 60 years, buried in unmarked grave.
6. Rappers uit Millwall
Ik was afgelopen weekend in Londen waar ik zo'n 6 uurtjes heb geslapen, 15 liter bier heb gedronken (vandaar ook geen nieuwe Doorkronkelen afgelopen week, scuzi) en wedstrijden in de Championship, Premier League en NFL heb bijgewoond. Een van die wedstrijden was Millwall - Swansea.
Zian Flemming stelde wat teleur, Millwall verloor met 3-0 en in The Old Bank werd er vervolgens door doorrookte, maar levenslustige oude mannetjes flink geklaagd over en gemopperd op de tegenpartij én het eigen team (in de meest kleurrijke bewoordingen).
Ik moest uiteraard gelijk denken aan Pete & Bas, de opa-rappers. Voor wie Pete & Bas niet kent: zij zijn een Brits hiphopduo uit Londen. Beide heren zijn in de 70, met puntige knieën die net zo scherp zijn als hun raps. Ze hebben door de jaren heen al flink wat liedjes uitgebracht (19), hadden dit jaar een bescheiden zomerhit en hun single ‘The Old Estate’ (mijn favoriet) is opgenomen in het Millwall-voetbalstadion. What's not to love?
7. Next Generation
Sportjournalisten van The Guardian kiezen ieder jaar de grootste voetbaltalenten voor de toekomst, de Next Generation. Die van 2023 zijn er nog niet, maar de oktober 2023 updates over de Next Generation 2022 wel. Hoe staan spelers als Mathys Tel (Bayern Munchen) en Darius Stalmach (Milan) ervoor?
De Nederlanders op de lijst zijn Mike Kleijn (Feyenoord), Gabriel Misehouy (Ajax) en Julian Rijkhoff (Borussia Dortmund). De blonde spits van Dortmund komt trouwens uit de jeugd van Ajax. Hij vertrok op zijn zestiende naar onze oosterburen. Bart Vlietstra over Rijkhoff:
Take a young striker with blond-ish hair scoring a bucketful of goals for Borussia Dortmund and comparisons with Erling Haaland are going to be inevitable. And that’s what happened to Rijkhoff who, despite having only joined the Bundesliga club in January 2021 has already made his mark, scoring 30 goals in 36 games for the under-19s, winning the Bundesliga at that age group, the cup and reaching the quarter-finals of the Uefa Youth League. And that is despite carrying a serious ankle injury when he joined. Rijkhoff is a very complete striker; an excellent finisher who creates a lot of chances with his clever runs. He also runs a lot, often going past 11km in a match. Left Ajax because he believes in Dortmund’s path to the first team and is now a house mate of Jamie Bynoe-Gittens, who arrived from Manchester City.
8. Uit de Fifa
Het WK van 2030 speelt zich af in zes landen. Portugal, Spanje en Marokko zijn de hosts, maar de eerste drie duels vinden plaats in Argentinië, Paraguay en Uruguay. Sorry, wat? Saoedi-Arabie trok zich eerder terug voor het WK 2030 en Portugal, Spanje en Marokko waren het enige overgebleven ‘bid’, maar daar werden dus de drie Zuid-Amerikaanse landen plots aan toegevoegd door het voetbalorgaan.
De Fifa is niet subtiel. De meeste mensen hadden gelijk door welk ‘complot’ hierachter school. Door het WK in 2030 op drie continenten te spelen (hallo, klimaatcrisis), mogen voor het WK van 2034 enkel landen uit Oceanië en Azië zich melden als gastheer (hallo, Saoedi-Arabië).
Genoeg is genoeg, vindt Francois Colin. Hij schrijft:
De Fifa van Gianni Infantino is veel erger dan de corrupte bende van zijn voorganger Sepp Blatter. In alle stilte heeft de Italiaanse Zwitser de voetbalwereld gisteren voor een voldongen feit geplaatst. Het WK 2030 wordt in maar liefst zes landen en drie werelddelen afgewerkt, zodat spelers de wereld moeten afreizen aan het einde van een zwaar seizoen. Nog kwalijker is dat hij meteen ook de rode loper uitrolde voor een WK 2034 in Saudi-Arabië. Alleen de fans en de spelers kunnen nog dwarsliggen, want van de schijtbroeken van de bonden – de Belgische en Nederlandse op kop – hoeven we niets te verwachten. Terwijl er maar één reactie zou moeten zijn: met alle Europeanen uit de Fifa stappen.
9. Aziatische Champions League
Ik blijf nog heel even bij Saoedi-Arabië, want de Aziatische voetbalfederatie kondigde vorige maand aan dat clubs uit Iran en Saoedi-Arabië weer thuis en uit zouden spelen in de Aziatische Champions League. Dat is voor het eerst sinds 2015. Er is kwaad bloed tussen beide landen. Politiek gekonkel, bloedvetes en oude rivaliteiten.
Kort gezegd zijn Iran en Saoedi-Arabië verwikkeld in een voortdurende strijd om invloed in het Midden-Oosten en andere regio's van de moslimwereld. De twee landen hebben in verschillende mate steun verleend aan tegengestelde partijen in nabijgelegen conflicten, waaronder de burgeroorlogen in Syrië en Jemen, en geschillen in Bahrein, Libanon, Qatar en Irak.
In principe voeren ze op meerdere niveaus een koude oorlog over geopolitieke, economische en sektarische invloed bij het nastreven van regionale hegemonie. Sinds 2017 is de rivaliteit een politieke en economische strijd die wordt verergerd door religieuze verschillen. Iran ziet zichzelf als de leidende sjiitische moslimmacht, terwijl Saoedi-Arabië zichzelf ziet als de leidende soennitische moslimmacht. Klein lichtpuntje: sinds 10 maart 2023 zijn de diplomatieke betrekkingen tussen de landen hersteld.
Het zal vast een nobel idee zijn geweest om de twee landen op eigen grond tegen elkaar te laten spelen, maar bij de eerste wedstrijd werd de spelersbus van Cristiano Ronaldo's club belaagd en waren de supporters niet welkom in het stadion, en de tweede wedstrijd werd helemaal niet gespeeld, vanwege de aanwezigheid van bustes van de omstreden Qasem Soleimani. De situatie is een puinhoop: hoe nu verder?
10. Vissende cultheld
Ik weet niet exact hoe ik het is gebeurd, maar het ene moment deed ik research naar Merseyside voetbalclubs en het volgende moment zat ik elleboogdiep in de karpervisserij van Everton cultheld Tony Hibbert.
Voor wie de naam niet gelijk een belletje doet rinkelen: Hibbert is een one-club-man. Hij speelde zijn gehele profcarrière voor Everton, van de jeugd in 1991 tot en met 2016 toen hij zijn kicksen aan de wilgen hing en met pensioen ging. In 2021 maakte hij een terugkeer op de voetbalvelden, bij amateurclub Es Louzy in Frankrijk, en daarover las ik dit artikel: Former Everton defender Tony Hibber discusses life in the French 10th division.
Hibbert, now 40-years-old, left Goodison Park in 2016, and explained that the difference between Liverpool and Louzy “is like day and night. That’s what I came for – tranquillity. I’m not here to retire but to do something different, a new experience… With my wife, we searched everywhere in France… I know a few people who live not far from Louzy and we decided to try it.”
Happy with his new life in France, Hibbert now owns a fishing pond in Villiers-en-Prayeres, near Reims. “I’m happy here. We laugh a lot, I enjoy spending lots of time with my children and I take the time to work on my business,” he said. “He sometimes helps with the under 13s,” says Archambeau. “It’s a pleasure to see him speak to children, although the language is a barrier.”
Excuse me? Een ‘fishing pond’? Het was blijkbaar een lang gekoesterde droom van Hibbert om ooit een eigen visserij te hebben. Zo gezegd, zo gedaan. In 2013 schafte hij een karpervisserij van ruim 33 hectare aan: Lac de Premiere. Ik had hier natuurlijk vragen over en die werden allemaal beantwoord door Angling Times, het nummer één vistijdschrift van Groot-Brittanië, én Hibbert zelf.
Ik vind het geweldig.
11. Recensies van heggen
Killian Sundermann is een Ierse komiek, schrijver en acteur die vooral bekend is geworden met virale sketches. Ik kan werkelijk uren naar zijn filmpjes kijken en z’n heg-recensies zijn geniaal. ‘Somebody call the slay police.’
Dat was de Basiself van deze week. Over drie weken vind je weer nieuwe lees-, kijk- en luistertips in je mailbox. En vergeet in de tussentijd niet om de Basiself te delen met mensen die het ook zouden kunnen waarderen. Tschüss!