De Basiself 002
Van Roman Abramovitsj tot Suella Braverman en Tikkie breed
De Basiself is een maandelijkse verzamelpost bestaande uit lees-, luister- en kijktips over voetbal plus een willekeurig spuit elfje dat niks met voetbal te maken heeft. De onderstreepte woorden zijn hyperlinks. Click away, my dears!
1. Roman Abramovitsj
Hoe Abramovitsj zijn financiële imperium ongehinderd kon uitbouwen via ING. Meer uitleg behoeft niet. Vooral lezen.
Meer dan vijftien jaar lang was ING dé huisbankier van Abramovitsj. De oer-Hollandse bank was van cruciaal belang voor de Russische oligarch om zich te kunnen nestelen in West-Europa. Zijn omstreden miljarden stroomden jarenlang ongehinderd door ING.
En deze ook: Met ‘financiële doping’ hielp Abramovitsj Chelsea naar de top.
Geheime betalingen, die buiten de boeken van Chelsea werden gehouden, hadden ook betrekking op Nederlands voetbal.
2. Tikkie breed
Ik heb een zwak voor amateurvoetbal. Met enige regelmaat luister ik de PZC Voetbal Podcast over de Zeeuwse velden, ik snuffel rond in de eerste klasse – hallo, RBC Roosendaal – en zelfs de Powerleague-potten van Sam hebben soms mijn interesse. Sinds deze maand heb ik een nieuw middel om mijn amateur-lusten te vervullen: Tikkie breed, de podcast over amateurvoetbal in Groningen en Drenthe. Nu gaat mijn kennis over die provincies niet verder dan wat ik heb gehoord in De Grote Podcastlas, dus dit is een heel bevredigend avontuur. De eerste aflevering ging onder meer over voetbaldromen, clubliefde, accentloze Winschoters en gehaktballen. Aanradertje!
3. Dixie Dean
Ik was een beetje achteloos op YouTube aan het scrollen, langs voetbaldocu's en historische filmpjes. En zo kwam ik plots uit bij Dixie Dean. Heel random. Dean, wiens volledige naam William Ralph Dean is, was een Engelse voetballer die wordt beschouwd als een van de grootste doelpuntenmakers in de geschiedenis van het Engelse voetbal. Hij werd geboren op 22 januari 1907 in Birkenhead, Engeland, en stierf op 1 maart 1980. Voor mijn tijd, dus.
Dean is het meest bekend vanwege zijn tijd bij Everton, waar hij als spits speelde. Hij werd daar een legende. Hij had twee opmerkelijke periodes bij de club, de eerste van 1925 tot 1937 en de tweede van 1940 tot 1948 – en tussendoor diende hij ook nog eens bij het Britse leger.
Zijn nalatenschap als een van de groten aller tijden in het Engelse voetbal wordt nog steeds gevierd en hij wordt herinnerd als een iconisch figuur in de geschiedenis van Everton. Ik kan het niet beter uitleggen, dan het onderstaande filmpje.
Er was ook ooit een film over hem in de maak – MET TOBY KEBBELL ALS DEAN –, maar ik kon daar – naast de trailer – niets van vinden. Hopelijk pakt iemand dat project ooit nog op.
4. Spelersanalyse
Calvin Stengs is in Rotterdam herrezen. De creatieveling heeft een heropleving dankzij zijn transfer naar Feyenoord en samenwerking met Arne Slot. Plots is hij een veelzijdige aanvallende middenvelder geworden, eentje die uitblinkt in het creëren van ruimte en het faciliteren van zijn teamgenoten.
Om het in de woorden van Henk Spaan te stellen: ‘Van Calvin Stengs’ handelingssnelheid kan iemand als Berghuis alleen maar dromen.’ En dat vinden ze bij Breaking the Lines ook. De FootballEconomist schreef spelersanalyse, over de creatieveling van Feyenoord.
Calvin Stengs is having a resurgence in Rotterdam. Formerly a promising young winger, his career struggled after leaving AZ Alkmaar for OGC Nice in 2021. However, a €6 million transfer to Feyenoord has catapulted his name back into the global spotlight. His dominant performances in both Eredivisie and Champions League games have resulted in a return to the national team. The architect of his revival is Arne Slot. Reunited after their time at AZ, he saw a profile in Stengs that others could not.
5. Vrouwenvoetbal
Stel je dit eens voor: fans die zich achter de doelman scharen, niet alleen met gejuich, maar ook een handje helpend met de tikkende klok. Nadat Arsenal op voorsprong kwam tegen Manchester City, draaide Arsenal-keeper Manuela Zinsberger zich om en vroeg ze de fans hoe lang het nog duurde omdat de klok in het stadion het niet doet. Het is een hartverwarmende dans van kameraadschap die de Women's Super League uniek maakt. Een achtergrondartikel.
6. Panenka
‘De panenka is iets voor waaghalzen.’ Bij de eerste zin van het artikel ‘De geheimen van de panenka, de strafschop die je kan maken of breken’ had Bart Vlietstra me al te pakken. Ik dacht gelijk terug aan anderhalf jaar geleden: Karim Benzema op achterstand tegen Manchester City op 26 april. Mijn verjaardag.
In dit artikel gaat het dan over Depay, die scoorde met een panenka tegen Frankrijk, en Santiago Gimenez, die miste met een panenka. Maar die van Benzema blijft altijd speciaal.
Als we het toch over panenka's en Panenka hebben, heeft Jean-Paul Rison daar ook nog wel wat aan toe te voegen:
7. Cole Palmer
De in de zomer van Manchester City overgekomen aanvaller van Chelsea, Cole Palmer, ging een tijdje geleden viral vanwege een Tiktok die zijn zus online had gezet. In het filmpje ‘rapt’ Palmer mee met Vybz Kartel en zijn zus wilde per se dat zijn kicksen ook te zien waren. Daarop zijn naast de vlag van Engeland ook die van Saint Kitts and Nevis afgebeeld. Zijn vader komt namelijk van het eiland.
I don’t like admitting it to him, but Dad taught me everything about football growing up. You see, the other really early memory I have is when I was like four or five and my dad used to take me over the road to the park opposite our house in Wythenshawe.
I remember walking with him through the gates, past the cage and skate ramps to this little patch of grass. He would throw the ball up and I would just control it, over and over again. Control it and then protect it. He used to say, “No point trying to shoot if you can’t keep hold of the ball in the first place.”
We would do that every single day whatever the weather — and my dad’s family is from St Kitts and Nevis in the Caribbean. He hates going out in the cold. But he’d do it for me anyway. That’s why I got the St Kitts flag on my boots, as a little tribute to him and his family.
Ik moet eerlijk bekennen dat ik Tiktok expres niet zichtbaar op m'n telefoon heb – voornamelijk omdat ik NUL zelfcontrole heb en uren, dagen, maanden van m'n leven kwijt zou zijn met doelloos scrollen in de app –, maar dit soort filmpjes en het verhaal erachter, kan ik altijd wel waarderen.
Tiktok failed to load.Enable 3rd party cookies or use another browser
8. Tien minuten in een hoekje staan
Super nanny Jo Frost heeft haar weg gevonden naar het voetbal. De International Football Association Board (IFAB) wil namelijk tijdens wedstrijden ‘sin bins’ gaan testen. In principe zijn het de welbefaamde 10-minuten time-outs van nanny Jo, maar dan voor spelers die zich schuldig maken aan 'referee abuse’.
We have identified participant misbehaviour as a major problem for football and it will be the main topic for Ifab for the upcoming years. We are looking at what we can do either via the Laws of the Game or recommendations and guidelines for additional measures. Sin-bins for dissent have worked well in grassroots football, and some believe these could also be tested at a higher level, with trials in more senior football.
Dit gaat natuurlijk (de eerste paar keren) een epische clusterfuck zijn, maar ik ben eigenlijk helemaal geen tegenstander. Wat werkt voor de kleintjes, werkt misschien ook voor de ‘groten’.
9. Visit Rwanda
Arsenal en Visit Rwanda sloten in 2018 een sponsorovereenkomst, een die zo beviel dat de deal in 2021 voor vier jaar werd verlengd voor een bedrag van zo'n 10 miljoen pond per jaar. Peachy, moeten ze bij Arsenal hebben gedacht.
En toen was daar Suella Braverman. De vuige, conservatieve, opruiende, discriminerende ‘home secretary’ werd (gelukkig) afgelopen maandag ontslagen nadat Remembrance Sunday in Engeland volledig uit de hand liep. Er was een mars gepland in Londen, om op te roepen tot een staak-het-vuren in Palestina. Volgens Braverman was dat een schande en ‘disrespect’ naar Remembrance Sunday. Ze noemde de demonstranten ‘hate marchers’ en ‘Islamists’. Dit is een vrouw, wiens familie zelf als Indiase immigranten via Kenia naar Engeland zijn gekomen, die oproept tot het ‘stoppen van de boten’, haatzaaiende taal in de mond neemt en die om het samen te vatten – What the hell is wrong with Suella Braverman? – zoals mijn neefje zou zeggen ‘gewoon een poepiehoofd is’.
‘As the home secretary lobs verbal grenades at refugees, homeless people and now protesters, Britain is left wondering why it’s still led by donkey,’ vroeg Marina Hyde zich voorafgaand aan Remembrance Sunday af. Why indeed?
Maar goed, we hadden het over Arsenal en Rwanda. Wat hebben die met Braverman te maken? Even de hele simpele, kort door de bocht versie: Rishi Sunak, de minister-president van het Verenigd Koninkrijk, had bedacht dat in een 'ploy’ om de ‘boten te stoppen’ het een goed idee zou zijn om illegale immigranten – vluchtelingen – te dumpen in Rwanda. Het Hooggerechtshof heeft dit Rwanda-asielbeleid onwettig verklaard. In strijd met de mensenrechten. Braverman schreef in haar zeer persoonlijke ontslagbrief die dinsdagavond openbaar werd gemaakt dat de asielstrategie van Sunak onwerkbaar is en vindt nu dat Groot-Brittannië het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens en alle andere internationale verplichtingen of binnenlands beleid dat het Rwanda-beleid zou blokkeren terzijde moet schuiven. Excuse me?
Dat heeft verder nog steeds niks met Arsenal te maken, behalve dan dat het een betreurenswaardig, verachtelijk en walgelijk plan is, én – here we go – het vestigt extra aandacht op de sponsordeal die Arsenal met Rwanda heeft. Want ja, Braverman was kut, en het Rwanda-asielplan is kut, maar weet je wat ook kut is? Juist ja. Rwanda.
De Rwandese regering wordt door meerdere mensenrechtenorganisaties beschuldigd van het schenden van de mensenrechten. Er zouden geregeld ‘buitengerechtelijke executies, sterfgevallen tijdens hechtenis, gedwongen verdwijningen en martelingen’ voorkomen.
“I think Arsenal fans should worry about their football club supporting one of the most repressive regimes in Africa,” author Michela Wrong told The Athletic last year. “Given what is going on in his country, the president has blood on his hands.”
The Athletic zet het allemaal nog even op een rijtje.
10. De keizer heeft geen kleren aan
Ik juich dit toe: Anwar El Ghazi takes legal action against Mainz over dismissal for Israel-Gaza posts. Waarom? Omdat ik van mening ben dat voetbal een representatie van de samenleving is. En ik denk dat voetbal en politiek onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn.
Los van of je het nou eens bent met Anwar El Ghazi of niet, het is onbehoorlijk dat iemand die een social media-post deelt over een op z'n zachtst gezegd nogal ambigu en complex conflict/oorlog (inmiddels afslachting, genocide) ontslagen wordt. The emperor has no clothes. Laten we dat onthouden. Zeker in deze tijden.
11. De film ‘EO’
EO is een grijze ezel met melancholische ogen en een goed hart. De wereld, gezien door zijn ogen, is een mysterieuze plek, waar hij goede en slechte mensen ontmoet, vreugde en pijn ervaart, geluk en tegenspoed, wanhoop en zaligheid meemaakt. Maar wat er ook gebeurt, EO verliest nooit zijn onschuld. Dit is een van de mooiste films die ik de afgelopen tijd heb gezien. Ik heb het uiteraard niet drooggehouden en het einde… Oh, het einde. Maar iedereen moet op z'n minst één keer de wereld hebben gezien door de ogen van EO.
Houd tissues paraat.
EO is te zien via:
Dat was de Basiself van deze week. Volgende maand vind je weer nieuwe lees-, kijk- en luistertips in je mailbox. En vergeet in de tussentijd niet om de Basiself te delen met mensen die het ook zouden kunnen waarderen. Tschüss!