De meeste dromen zijn bedrog
Hoe de grootse dromen van provinciale clubs kapotgaan op de harde realiteit van moderne voetbalfinanciën
[ Intro ] De beste wensen, vrienden! Het klinkt cliché, maar 2025 wordt ons jaar. M’n roman afmaken, eindelijk die vaste column verdienen, nostalgische jaren ‘90 sportmomenten, een mooie aanloop naar AFCON, en verder veel liefde, geluk en gezondheid. Manifesteer het à la Wout Weghorst.
Een tijdje terug schreef ik voor de Volkskrant een stukje over de Italiaanse voetbalclub Como. Ik ben altijd veel te lang van stof, en in de krant is maar beperkt plek, dus ik schrapte uiteindelijk een paar passages. Waaronder onderstaande naar aanleiding van het derde faillissement van Como in twaalf jaar, over hoe de grootse dromen van provinciale clubs kapotgaan op de harde realiteit van moderne voetbalfinanciën.
[ Subject ]
Er was een tijd waarin het onmogelijke mogelijk leek. Kleine clubs, met een beperkte begroting en een trouwe achterban, konden de gevestigde orde verstoren. Met hard werken, loyaliteit en slimme tactieken doorbraken ze de muren van de financiële elite. Maar die tijd lijkt voorgoed voorbij. Het moderne voetbal is geen veld van gelijke kansen meer, het is een slagveld waar het gewicht van het kapitaal allesbepalend is.
In het Europa van vandaag blijven de verhalen van clubs met een rijke geschiedenis, diep geworteld in hun gemeenschap, maar zonder de middelen om zich te meten met de grote investeerders, zich herhalen. Deze clubs verdwijnen, langzaam maar zeker, van de radar. Niet door gebrek aan passie of prestatie, maar omdat ze simpelweg niet kunnen concurreren met de door kapitaal aangedreven giganten die de sport domineren. Wat ooit een plek voor het onverwachte was, een arena voor de underdog, is veranderd in een gesloten wereld waar alleen wie mee kan in de financiële ratrace nog iets te vertellen heeft.
De cijfers liegen niet. De kapitaalinjecties die in de topclubs worden gepompt, creëren een kloof die steeds groter wordt. Het is niet meer voldoende om gewoon een goed team te hebben, of een goed idee. Wat je nodig hebt, is geld. Veel geld. Dat geldt overigens ook voor makers, van journalisten en schrijvers tot podcasters, video-editors en artiesten. Sponsors, commerciële deals, tv-gelden: zij bepalen het lot van clubs. En voor de rest, de clubs die zich vasthouden aan de romantiek van hun verleden, is er geen plaats. Zij verdwijnen niet in een flits, maar traag, met de tragiek van een droom die langzaam vervaagt.
Drie faillissementen in twaalf jaar. Dat was het verhaal van Como. Het is de logica van het moderne voetbal. Kleine clubs worden niet alleen op het veld verslagen, maar ook op de boekhoudingen. Zonder de financiële middelen om de grote namen bij te benen, raken ze verder verwijderd van hun plaats aan de tafel van de elite. Want zeg eerlijk, wie zou willen investeren in een club zonder prijzenkast, zonder internationale allure, zonder de belofte van winst? De charme van een idyllisch gelegen stadion1 is voor toeristen, niet voor sponsors.
De ondergang is niet abrupt. Het is een sluipende, onvermijdelijke afbraak. Waar het ooit mogelijk was om te dromen van een wonderseizoen, is die illusie nu bijna verdwenen. De geschiedenis van clubs, de emotionele band met de gemeenschap – het maakt geen verschil. De enige maatstaf die telt is geld. En zonder dat, is er geen toekomst.
Het voetbal van vandaag is niet meer de sport van de massa. Het is het exclusieve domein van de rijken. En de kleine clubs? Ze vechten niet meer voor roem. Ze vechten voor hun overleving. En zelfs dat lijkt een gevecht dat ze niet kunnen winnen. Geld wint altijd. De meeste dromen zijn bedrog.
[ Steun mij ]
Doorkronkelen is een gratis nieuwsbrief die in stand wordt gehouden door lezers. Je kunt mij helpen door deze editie een like te geven. Zie het hartje onderaan. Dat helpt in het algoritme.
Nog fijner is het als je betalend abonnee wil worden. Voor € 5,- per maand steun je Doorkronkelen structureel. Je kunt natuurlijk ook eenmalig doneren. Zo help je mij om deze nieuwsbrief te blijven maken en in principe gratis te houden.
[ Wat heb je verder gemist? ]
Goede voornemens en mooie momenten. Doing the 92 is de odyssee van Daniel Storey langs alle clubs in de Engelse voetbalcompetitie in één seizoen. Op 2 januari ging hij naar Grimsby Town’s Blundell Park; ondertussen gaf Max Rushden advies aan voetbalfans – spoiler alert: steeds opnieuw winnen verandert je verwachtingen. Wees niet blasé over overwinningen. Ze zijn geen recht; een supercomputer2 heeft de uitslag van de Premier League voorspeld. Liverpool wordt kampioen met in totaal 97 punten, Arsenal tweede, Chelsea derde, en Nottingham vierde. We gaan het meemaken; op 1 januari was er geen schansspringen te zien op de NOS, maar gelukkig: NRC maakte een reportage.
Doorkronkelen is een nieuwsbrief van mij, Danielle Kliwon.
Vraag/tip/foutje gezien? Laat het weten via danielle@kliwonder.nl.
Wil je dat ik voor jou schrijf? Ik hoor graag van je!
Stadio Guiseppe Sinigaglia ligt aan de oevers van het Comomeer, aan de westelijke rand van het stadscentrum van Como.
Een supercomputer is een waarschijnlijkheidsmodel dat vrij is van menselijke voorspellingen of vooroordelen, en de uitkomst van elke resterende wedstrijd berekent op basis van de huidige positie en vorm van een team in de competitie, evenals de quoteringen op de wedmarkt.