Een late en korte Doorkronkelen
Verder: Bad Boy Dyer en vier vragen
Voetballiefhebber,
Vandaag anders dan je gewend bent, een korte nieuwsbrief. Ik liep al vanaf het begin van de week achter de feiten aan – veel deadlines en projecten om af te ronden – en kwam daardoor in de knel met mijn tijd.
Tel daar twee verjaardagen bij op, een moeder die zó graag naar de Action wil dat ze met gevaar voor eigen leven op de fiets stapt en bij de eerste hulp belandt, Europees voetbal en reisvoorbereidingen (want we gaan natuurlijk morgen op vakantie), en de chaos was compleet. Voor ik het doorhad, was het zaterdagochtend en had ik nog geen woord op papier gezet. Dit keer dus een ultrakorte editie van Doorkronkelen zonder mini-essay of gedachtekronkel. Excuses daarvoor! Ik vind het ook ontzettend vervelend dat ik deze week zelf niet wat beter heb gepland, maar ik maak het volgende week goed. Beloofd.
Ik zou het wel fijn vinden als je de tijd wil nemen om de vier onderstaande vragen te beantwoorden. Dat helpt mij weer om een betere nieuwsbrief voor je te schrijven. Alvast bedankt!
Heb je suggesties of vragen, dan kun je altijd mailen naar danielle@kliwonder.nl of een reactie achterlaten.
Wat te lezen?
De onderstreepte woorden zijn hyperlinks. Click away, my dears.
— Napoli is dan wel uitgeschakeld in de Champions League, maar tijd om te treuren is er niet. Voor het eerst in drie decennia staan de Napolitanen aan de vooravond van een Italiaans voetbalkampioenschap. De stad barst bijna uit z'n voegen van de spanning. Het is geen kwestie of Napoli kampioen wordt, maar wanneer Napoli kampioen is. En de stad is klaar om te feesten.
— Over kampioenschappen en titelkandidaten gesproken: Arsenal, oh, Arsenal. De Londenaren leken af te steven op drie verliespunten tegen Southampton, maar dankzij late treffers van Ødegaard (88) en Saka (90) bleef de schade beperkt tot een gelijkspel. Dat betekent dat Arsenal met twee wedstrijden méér gespeeld, slechts vijf punten voorstaat op runner-up City. Je mag het niet zo zeggen, City kan tenslotte die twee wedstrijden ook nog punten laten liggen, maar in mijn kronkelende hoofd staat City nu met 1 punt voorsprong eerste. De twee titelkandidaten spelen 26 april – op mijn verjaardag – tegen elkaar. De vraag rijst: ‘Is Arsenal going to bottle it?’ Het zou voor mij wel een mooi cadeautje zijn als de ploeg uit Londen wint.
Overigens speelde Manchester City vorig jaar ook op mijn verjaardag. Toen wonnen ze 4-3 van Real Madrid. En we weten allemaal hoe dat uiteindelijk is afgelopen.
— Ik heb nog steeds de huidige status van Valencia niet helemaal verwerkt. Met negen wedstrijden te spelen staat de club uit de gelijknamige stad met 27 punten uit 29 wedstrijden op een negentiende plek. Een degradatieplek. Afgelopen week werd 2-0 van Sevilla en verloren, morgen wacht Elche. Ondanks dat een veilige plek slechts vier punten weg is, lijkt het met iedere gespeelde wedstrijd onontkoombaar dat Valencia volgend niet meer in La Liga speelt. Het FC Groningen van Spanje, zou je kunnen stellen. De fans keren zich massaal tegen eigenaar Peter Lim en ook afgelopen week tegen Sevilla waren er weer spreekkoren en protesten. Hoe dat nou precies zit met Lim en Valencia schreef Forbes begin dit jaar.
En om even bij Valencia te blijven: zo'n vijftien jaar geleden onthulde de club plannen voor een nieuw, ultramodern stadion. Het Nou Mestalla-stadion. Maar wat een vreugdezang moest worden, werd een drama. Why 'the world’s greatest football stadium' has been empty for 14 years duikt in het verhaal achter het ongebruikte en onafgemaakte stadion van Valencia. Of zoals de club het bij bekendmaking van de plannen zelf noemde: ‘the greatest football stadium in the world’.
Wat te kijken?
Als ik zeg Danny Dyer, dan zeg jij hooligans. ‘Bad Boy Dyer’ speelde in The Football Factory (2004) de keiharde Chelsea-hooligan Tommy Johnson en gebruikte vervolgens zijn faam om bij échte hooligans op bezoek te gaan in de televisieshows The Real Football Factories (2006), the Real Football Factories International (2007) en Danny Dyer's Deadliest Men (2008). Zo ging hij bijvoorbeeld langs bij wijlen Barrington ‘One Eyed Baz’ Patterson, de kickbokser, activist én ‘voormalig’ voetbalhooligan.
Nog voordat Dyer überhaupt te zien was in The Football Factory maakte hij al zijn opwachting in een andere voetbalfilm: Mean Machine (2001). Hij speelt niet de hoofdrol, maar is met recht mijn favoriete personage in het komische drama.
Mean Machine draait om de in ongenade gevallen Engelse ex-aanvoerder Danny Meehan, bijnaam Mean Machine (een glansrol van Vinnie Jones). De oud-voetballer is levenslang geschorst nadat hij een niet nader te benoemen wedstrijd tegen Duitsland ‘fixte’. Voor het Engelse volk is hij vanaf dat moment persona non grata en na een dronken avond uit belandt Meehan in de gevangenis voor het mishandelen van twee politieagenten.
In de gevangenis is hij niet populair. Hij wordt beledigd (fysiek en verbaal) en de gevangen nemen het hem kwalijk dat hij zijn land voetballend in de steek heeft gelaten. Aanvankelijk houdt Meehan zich op de vlakte en probeert hij zo min mogelijk problemen te veroorzaken (wat uiteraard faalt), tot hij door de gevangenisdirecteur wordt gevraagd om het voetbalteam, bestaande uit mede-gedetineerden, te coachen en aan te voeren. Meehan heeft daar eigenlijk geen oren naar, maar gaat uiteindelijk met tegenzin akkoord.
Billy the Limpet, gespeeld door Dyer, is een van de gevangenen en lid van het voetbalteam. Hij is eigenzinnig, excentriek en enigszins onvoorspelbaar, en staat bekend om zijn eigenaardige maniertjes en spraakpatronen, waarbij hij een kinderlijke onschuld aan de dag legt. Hij is ‘adorable'. Zie onderstaande video.
De film leunt sterk op het typische underdogverhaal dat je vaak in sportfilms terugziet. Het is voorspelbaar, opbouwend naar een doorzichtig hoogtepunt, maar de interacties tussen de gevangenen en hun capriolen op en buiten het voetbalveld, samen met de komische timing en uitvoering van de acteurs, zijn de hele film vermakelijk én meeslepend.
Bovendien is het ensemble kleurrijk en divers: alle personages zijn uniek en eigenaardig, met hun eigen achtergrondverhaal waar ook de tijd voor wordt genomen. De diepgang zit in thema's als verlossing en tweede kansen, zoals hoe om te gaan met in het verleden gemaakte fouten en de vraag of voetbal een vorm van vergiffenis kan bieden. En dat alle is gedoopt in een dikke gravy van typisch Britse humor om je vingers bij af te likken.
Mean Machine is te zien via Sky Showtime.
De film is trouwens een remake van The Longest Yard (1974) met Burt Reynolds, waarin gevangenen een American Football-team vormen. Ook erg vermakelijk.
Wat nou, voetbal?!
Vuurwapengeweld en wapenbeheersing zijn complexe en controversiële problemen in de Verenigde Staten. Een dodelijk probleem ook, met talloze massale schietpartijen, moorden en aan vuurwapens gerelateerde verwondingen dankzij de wijdverspreide beschikbaarheid van wapens, met gemiddeld 120 vuurwapens voor elke 100 inwoners. In de zuidelijke staten ligt dat gemiddelde nog hoger.
During the Civil War, “The South held on for as long as it did because of some determined men who could shoot,” author Geoffrey Norman wrote in the December, 1986, issue of Southern Magazine. “And it became the epic, stoic resistance of the Confederacy against superiority of numbers and arms that captured the imagination and fed the religion of the Lost Cause. The defender of the sacred soil was a man who could put a Minie ball in a fence post at 500 steps.” - LA Times
Afgelopen week werden drie mensen neergeschoten vanwege misverstanden. Ze vergisten zich. 16-jarige Ralph Yarl belde aan bij het verkeerde huis toen hij z'n broer wilde ophalen en werd zonder enige woordenwisseling tweemaal in zijn hoofd geschoten. De 84-jarige huiseigenaar verklaarde bang te zijn geweest, bang voor een aanbellende, zwarte jongen van zestien. De cheerleaders Payton Washington en Heather Roth werden zonder pardon beschoten nadat Washington op de carpool-parkeerplaats per ongeluk in de verkeerde auto stapte. En Kaylin Gillis, op zoek naar het huis van een vriend, moest het oprijden van een verkeerde oprit bekopen met haar leven.
Het is alsof Amerikanen daadwerkelijk geloven dat ze leven in de western The White, the Yellow, and the Black: Shoot First... Ask Questions Later. De Verenigde Staten is verworden tot een tot de tanden toe bewapende natie waar burgers constant worden aangewakkerd, aangespoord en gepropagandeerde door ‘een’ politieke partij om op te komen voor ‘onze wapens, onze banen, onze vrouwen, onze kinderen, onze rechten, onze vrijheid, ons land’, want ‘zij’ komen het ons afnemen.
In een land waarin wij tegen zij-denken militant is geworden, het individuele geluk boven alles staat en jezelf met vuurwapens verdedigen ‘our goddamned right’ is – zelfs als de dreiging alleen maar in je eigen hoofd zit –, zullen dit soort tragische incidenten vaker voorkomen, tot de visuele cirkel wordt doorbroken, of erger, het genormaliseerd is. Dystopisch.
Vanity Fair zegt waar het op staat in Americans are now being shot and killed over simple misunderstandings—And Republicans could not give less of a f--k.
In a reasonable society, accidentally ringing the wrong doorbell, pulling into the wrong driveway, or getting into the wrong car would not result in being shot. However, in America—which is not a reasonable society, but rather one in which a large segment of the population cares about the supposed right to bear arms more than it cares about human beings—it’s happened three times since last Thursday.
Doorkronkelen is een gratis wekelijkse nieuwsbrief die in stand wordt gehouden door lezers. Je hoeft niet te betalen om deze te ontvangen, maar wil je me toch steunen? Dan kun je pledgen of via Bunq.me een (kleine) donatie doen. Daar help je een freelancende schrijver ontzettend mee. Cheers!
Nog één ding…
Het Amerikaanse tijdschrift Rolling Stone heeft lijst gemaakt met de 50 beste nummers van verzonnen muzikanten in film en televisie. De lijst omvat alleen originele liedjes, geen biopics en echte fictieve muziekacts. Een heerlijke lijst om doorheen te scrollen én te luisteren. Wat dacht je bijvoorbeeld van de NWA-parodie van Chris Rock?